Maandag 13 juni gingen we weer op pad, naar eSwatini, zo’n 230 km rijden. We hebben er 7 uur over gedaan. Half 9 vertrokken, achter de eigenaar aan, door de duinen en suikerrietplantages, terug naar de weg. Daarna rijden op de routebeschrijving, naar de grens. We vermijden wel Maputo, met een kleine omweg, maar stuk minder druk. Deze x maar 1x “staande” gehouden, door immigratie. Vriendelijk Hello gezegd en we mochten door. Weer een zeer slechte weg, maar hele mooie vergezichten over mooie groene vlakten. Hoe dichter we bij eSwtine kwamen, hoe bergachtiger het werd. Mozambique uit, ging een stuk gemakkelijker, dan erin. Paspoort uitstempelen en klaar. Iets doorrijden en toen eSwatine in. Eerst langs mw. 1 voor vaccinatiegegevens, waar ben je geweest, waar ga je naartoe. Gezellige dame, wij spraken natuurlijk helemaal verkeer uit, waar we heen gaan. Ze heeft ons even bijles gegeven. OK, en nu, naar je collega? Ja, eerst naar raampje 1 (oh nee, dejavu…) , hier paspoort laten zien en stempelen, kenteken van de auto doorgeven. Met dat briefje naar het laatste raampje. Klopt dat kenteken? Mw 1 roept, nee, is een J. Tja, mijn beste Engels he… Je begrijpt, we waren de enige immigratie en de ruimte was klein. OK, aangepast, 100 ZAR voor wegenbelasting betalen. Krijgen we een briefje mee, terug naar de auto en echt voor het eerst dat iemand, bij de slagboom, ook echt wil zien, dat briefje van de wegenbelasting, dat we werkelijk binnen geweest zijn. Yes, land 4 van deze reis, eSwatini (voorheen Swaziland), we zijn binnen. Alles bij elkaar, nog geen halfuur geduurd. Het is hier dus veel bergachtiger dan in Mozambique, maar de wegen zijn zeker zo slecht. Nog uurtje rijden en we zijn in Hlane Royal NP waar we weer een rondawel hebben, voor 2 nachten. Echter, in dit park is geen elektra (alleen in het hoofdgebouw). Na zonsondergang, en dat is hier vroeg, gaat alles met petroleumlampjes, gezellig, maar als je gaat douchen wel een dingetje. Waar zet je dat ding neer, op de wc bril dan maar. Ach, beetje aanpassen en je bent snel gewend. Vroeg naar bed, het is donker en we blijken een excursie geboekt te hebben, half 7 ’s morgens, een game walk. Wij weten van niets, het is blijkbaar al betaald, dat kunnen wij.

Dinsdag 14 juni best geslapen, af een toe gewekt door de brul van een nijlpaard, die liggen hier in de watetpool, maar dat hoort er dus bij. Tanden poetsen, gezicht wassen met een hoofdlampje op, anders, maar goed te doen. Half 7 stonden we klaar voor de gamewalk, van 2 uur. Onze begeleider had alleen een stok bij zich, van 1 meter. Dat geeft veiligheid, hup gaan. We gaan op zoek naar neushoorns, die blijken hier nog volop te zitten. Hij verteld veel onderweg, over verse voetstappen, ze moeten in de buurt zijn. Dan komen we een mega hoop stront tegen. Sta je, rond 7 uur ’s morgens, heel geïnteresseerd, naar verse stront van de neushoorn te kijken. Neushoorns poepen altijd op dezelfde plek, iets met territorium afbakenen. Dan weet je wel wat voor hoop daar lag. Nou, kom maar op met die beesten. Woow, opeens staan er 3 een stuk voor ons, wat zijn ze groot van zo dichtbij. En we gaan, langzaam lopend, nog dichterbij, wat een ervaring. Tuurlijk horen ze ons en komen ze polshoogte nemen. Ik moet vooral stil blijven staan, dat kan ik, maar wel een dubbel gevoel, als je die hoorn steeds dichterbij ziet komen. Neushoorns zien slecht, maar zien silhouetten en horen en ruiken je. Toen hij echt op 2 meter kwam, is die stok, van een hele meter, ingezet, door tegen een boom te slaan. Rino schrok en nam de afslag naar rechts. Super gaaf. Rond half 9 terug op het park, even ontbijten buiten in de zon, mega veel. Kunnen we de hele dag op teren. Daarna nog selfdrive gamedrive in Hlane Royal NP gedaan, veel neushoorns inderdaad (nu maar in de auto gebleven), giraffes, impala’s e.a. hertsoorten enz. Weer lekker bezig geweest. Niet alle wegen waren goed begaanbaar, ook hier heeft het regenseizoen te lang geduurd. Klimaat veranderd, dat merken de mensen hier ook. Maar, het was een mooie dag.

Woensdag 15 juni, vannacht leeuwen gehoord en de hippo weer, maar werkelijk wakker geworden om half 7 van de regen op ons dak, ondanks winter toch regen, helaas (voor het klimaat). Ontbijt dus onder de overkapping van het restaurant, uitzicht op de waterpool. Helaas alleen de hippo, die daar woont, aanwezig. Er is voldoende water in de plassen, in het park, dieren hoeven niet naar de pool te komen. Rond half 9 vertrokken, weer terug naar ZA, Krugerpark. Geen gekke dingen onderweg, grenscontrole ging, aan beide kanten, snel. Alle controle in ZA is klaar, geen gezondheidsverklaring, geen vaccinatiebewijs, niet temperaturen, geen dure dingen controle (iedere grens was anders, ze doen maar wat). Na 8 dagen in “ het buitenland” zijn we terug in ZA, je ziet het direct, overal weer vuilnis langs de weg, zo zonde. Rond 12 uur waren we bij de gate van het Krugerpark, alles was goed geboekt, we konden zo door naar binnen. Krugermap aangeschaft en een bakkie gedaan. Het was nog 35km rijden, naar Lower Sabie, waar we 1 nacht overnachten. Het is een heel wijds park, goed dieren te spotten. We werden bij de ingang al welkom geheten door een olifant en rijden verder langzaam naar onze accommodatie, beetje om ons heen kijkend. Morgen gaan we beter ons best doen en vanavond om 20.00 uur hebben we nog een “nacht gamedrive”. We gaan het meemaken hier. Voor totaal 3 nachten Kruger.