Woensdag 15 juli, verhuisdag. Afscheid genomen van een geweldige gastvrije B&B. Colomba heeft er zelfs voor gezorgd dat ze onze auto zo voor de deur (onderaan de trap), kwamen afleveren. Ff een knuffel en de trap aanvangen om onze auto (gelukkig) in dezelfde staat , als afgeleverd, weer aan te treffen. Op naar Sorrento, voor het volgende avontuur. En een avontuur was het. Eerst naar de voorstad van Sorrento gereden voor een bakkie cappuccino aan zee. Het is echt heet vandaag, we hebben de 40 graden aangetikt, dus vooral niet teveel bewegen. Door naar Sorrento stad, even naar de toeristen office en naar de haven gelopen, om te zien of we Capri zullen bezoeken en hoe. Tijd om ff een drankje te doen. Ober zegt, 1 kleine en 1 grote bier? Ik zeg, hoezo? High five, 2 grote bier, shit, blijkt een grote een hele liter te zijn, da’s best groot ja. Terug naar de parkeergarage. Hier is alles ook heel anders, het is geen Amalfikust meer, veel ruimer en geen gekkenhuis in het verkeer. Alleen klein dingentje toen we de Tom Tom volgde naar B&B4, werden een pad ingestuurd (na 4x een andere weg te hebben gezocht, toch maar gedaan dan), net iets breder dan de auto, echt spannend, zelfs een spiegel ingeklapt, toen het nog smaller werd. Het werd zelfs een zandpad en aan het eind daarvan keken 2 mannen heel vreemd op, dat wij daar waren. Wat we zelf ook al dachten, we zaten niet helemaal, of helemaal niet, goed. Hier konden we gelukkig keren om dat stuk weer terug te gaan. Goddank geen tegenliggers. Onze Kia had hier gewoon klem blijven zitten. Toch maar ff GPS op de telefoon aangezet en toen zagen we opeens bordjes. Tot een “doodlopende” straat, hier parkeren en bellen. Met ene kleine auto mocht je ook doorrijden, maar voor vandaag is het wel ff mooi geweest. Je zal er claustrafobisch van worden. Half uur gewacht, dan zakt de moed al in mn slippers, werden we toch opgehaald en gingen we inderdaad weer door een heul smal steegje, als je een tegenligger had, moest er 1 achteruit terug. We hadden een kamer geboekt met terras, foutje gemaakt, krijgen kamer met een soort schippersraampje (patrijspoort). Voorzichtig ons ongenoegen geuit, zal voor 1 nacht zijn, ok doe dan maar een biertje op het terras beneden. Verder ziet het er wel relaxt uit, midden in een boomgaard, geen verkeersgeluiden. We gaan er weer wat moois van maken de komende dagen, met iets gemengde gevoelens door dit begin. De avond hebben we in de B&B doorgebracht, uiteraard beneden op het terras (achter onze patrijspoort is ook zo wat), met een agri-cultuur semi diner, van 3 gangen (deels) uit eigen tuin (meloen met ham, kip met sla en tiramiseu), wij namen nog een agri Limoncello toe, het was heerlijk.

Donderdag 16 juli moesten we even bijkomen van gisteren, met een DVRAD. Eerst ontbijt, dit x een buffetje, met veel dingen ut eigen tuin, op een gezamenlijk terras. Daarna even inlichtingen ingewonnen, we krijgen vandaag inderdaad onze geboekte kamer. Nu dus heel de kolerezooi weer inpakken, en weet dat het er na 1 zo’n nachtje al uitziet of er een bom ontploft is. Als we vanavond terug komen staat alles op onze nieuwe kamer. Wij zijn met het busje bij de auto gebracht en zijn eerst naar sorrento gereden om voor morgen een bootje te huren, om naar Capri te gaan, en natuurlijk voor een bakkie. Daarna naar Marina di Puolo, om eindelijk een zand strand te ontdekken en ook nog eens kleinschalig, beter. De hele dag parkeren voor 3 euro ipv voor 3 euro per uur, ook een verschilletje met de Amalfikust. Relaxte dag, rond uurtje of 18.00 weer opgestaan en hapje gegeten in Sorrento en toen zien wat de B&B voor ons in petto had. Deze x werden we in 5 minuten opgehaald en onze kamer heeft een geweldig terras. Heerlijk gewoon met een agri-Limoncello op je eigen stekkie te genieten van een schitterend uitzicht. Toch ook met B&B 4, goed gekomen!

Vrijdag 17 juli waren we vroeg uit de veren. Iets over achten al aan het ontbijt, stonden er toch ook verse scharrelkip gekookte eitjes, we begonnen al afkickverschijnselen te krijgen. Rond kwart over 9 waren we bij de bootjes verhuur, alles ging lekker snel. Geen gezeik met extra verzekeringen en whatever, gewoon uitleg en tot vanmiddag. Op ons gemaktje richting Capri gevaren en daar beetje rotsformaties en grotten bekeken vanaf het water, schitterend blauw, tot we bij een restaurant aankwamen, ons geadviseerd, om hier de boot te “parkeren” aan een boei. Ruud op zn beste manier een knoop gelegd, paar x trekken. Zit wel vast. Nu maar hopen dat hij er straks nog ligt. Met een bootje naar de kant gebracht, bakkie tijd. En toen een soort cabrio Limousine taxi genomen naar de kabelbaan, die ons in 13 minuten omhoog bracht. Best anders, zo’n stoeltjeslift bij zo’n 35 graden ipv in de sneeuw. Als bloemeneiland heb ik Capri, in de korte tijd, niet ontdekt, maar dit uitzicht over zee/bootjes/Capri aan de ene kant en het vaste land van Italie / Vesuvius aan de andere kant, schitterend. Uiteraard hebben we die ligt en ook die taxi ook weer terug genomen, nee, heel veel bewegen doen we vandaag niet. Ff lunchen, als tegenprestatie dat onze boot hier mocht liggen en hup de zee weer op. De andere kant van het eiland bekijken. Daarna nog een stuk langs de Aalfikust gevaren, tot Positano, alleen werd de wind sterker. Dus terug hebben we een paar behoorlijke klappen op het wter gemaakt. Was dus wel blij dat we rond half 5 weer in de haven aankwamen, geshaked en geroosterd, afkoelen op een terras en daarna neer “huis”, bij zonsondergang, niets meer ondernemen vandaag. Mooi geweest!

Zaterdag 18 juli hebben we maar weer een dagje niks gedaan op Puolo beach, stuk drukker (met Italianen), dan donderdag. Auto weer geparkeerd in een olijf boomgaard (leuke extra bijverdienste hier en je staat nog lekker in de schaduw ook). ’s Avonds gegeten in een lokaal tentje in Sorrento, buiten het centrum (gevonden via tripadvisor). Alles gewoon nog simpel, de wc achter de keuken langs, als je dessert wilde, kon je even in de vitrine komen kijken wat ze vandaag hebben. Ik zat echter zo propvol van die heerlijke lasagne, van verse ingrediënten, dat er gelijk borreltjes gebracht werden, goed voor de vertering. Iets met appel en (ik verstond) gras, maar die van meloen was pas echt heerlijk. Smaakte naar meer. Snel terug naar de B&B voor onze Limoncello op het terras. Het blijft heerlijk om 24 uur per dag buiten te kunnen zijn!

Zondag 19 juli, laatste dagje in Sorrento. Net 2 dagen niet bewogen, tijd voor wat beweging en een autoloze zondag. We zijn vanaf de B&B het pad omhoog gelopen, dat was echt wel een colletje categorie 1, allemachtig hoe stijl? Kwamen bij mensen door de tuin, zijn door de pineapple bos gelopen, geen pineapple gezien. Welde tot een dorpje, maar ja, het is zondag. Alles uitgestorven. Het was een behoorlijke trippel van 2,5 uur heen en terug een stuk makkelijker. Hoewel, op de rem lopen ook lastig is. Terug zagen we een agriturismo en dachten, even kijken of ze daar wat te drinken hebben. Geloof niet dat er heel vaak bezoek langs kwam, maar ze leek het heel leuk te vinden. Of we ook wilde lunchen? Nee, nee, alleen 2 biertjes. We kregen een mooie plek met prachtig uitzicht over Napoli en de Vesuvius (jeetje, dat we die ook beklommen hebben, hoog man), en ze bracht 2 biertjes en een bord met gebakken groente ofzo, ok leuk en nog hartstikke lekker ook. Tot ze weer met een bord voor ons stand, met warme hapjes, soort aardappel kroketjes, iets met kaas en bitterballen, maar dan allemaal anders, agri, zeg maar. Mmmm, ok, doe dan ook nog maar wat te drinken. Eh? We hadden toch nee gezegd op of we wilde lunchen? Nou ja, zoiets is gewoon wel super leuk. Bier had ze niet meer koud. Lekker hoor, in een wijnglas, met ijsklontjes, geweldig toch, op een superleuke locatie. Toen ze ook nog kwam vragen of we fruit wilde, waren we er wel ff klaar mee. Terug bij onszelf, de rest van de middag in en aan het “zwembad” gezeten. Midden tussen de olijfbomen en wat we hoorden…. De natuur, heerlijk rustig. Heerlijk relaxt zo’n siësta, na een Italiaanse lunch mag je slapen. Wij zijn al aardig ingeburgerd. En toen was het tijd om, voor de laatste x in te pakken, hup hup hup, prop, prop, zo klaar voor de terugreis morgen. B&B 4 was ook zeker een mooi plekkie, alleen een stuk drukker en commerciëler. We geven een 8, waardoor ze op de 3^e plek eindigen van de 4. Al meet al een mooie reis gemaakt en veel beleefd, nu terug naar ons eigen bed en croissantjes van de +.

Maandag 20 juli, reisdag. Altijd zonde van de tijd, maar ja, hoort erbij. Rond 10 uur naar onze auto gebracht, na toch nog een warm afscheid bij Villa Pane, was de aankomst bij de auto simpel gezegd, Kut. 2 weken alles gedaan om zonder schade de Amalfikust af te rijden, staat er nu over de hele deur een grote kras, Mafiosa hier… . Dat is een mooie domper. Maar weer zien hoe dit afloopt. Redelijk druk op de weg, rond 12 uur kwamen we aan bij de autoverhuur op de luchthaven. Er is niet echt goed gekeken, alleen naar de kilometer stand, daar kan geen commentaar op komen, 500 km in ruim 2 weken. We zullen achteraf nog wel geconfronteerd worden, als we het eigenlijk al vergeten zijn. Niets aan te doen, loslaten en doorgaan. Ingecheckt en tja, 12 uur geweest, nog maar een laatste “sappie” in dit, toch, heerlijke land. Op naar ons eigenste Hollanda, met regen en kou, maar wel ons “thuis”!