Donderdag 18 december hebben we er een heerlijke stranddag van gemaakt. Na het ontbijt vertrokken naar het stadje Esperance, waar we even gezeten hebben in een cafeetje, voor een goeie plons cappuccino. Daarna door naar Twilight Beach, die ons was geadviseerd dor het toeristenbureau. We kwamen een bocht door rijden en zagen het knal blauwe water, dat we al direct wilde stoppen, maar de zee was best wild. Toen we bij Twilight kwamen waren we wel even sprakeloos. Zo blauw, mooie baai met wat rotsen, de zee niet te wild, maar wel zo dat je lekker in de golven kon springen. Heerlijk onbezorgd. Voordeel van “je huis” steeds maar bij je hebben, tussen de middag lekker geluncht (strandtentjes enz. kennen ze hier niet, alleen douches en toiletten) en ’s middags lekker ijsje, niets mis met eigen koek en zopie. ’s Avonds hapje gegeten in de stad, echt een rustig stranddagje.

Vrijdag 19 december zijn we na het ontbijt weer de stad in gereden voor nog zo’n goeie plons cappuccino, waarna we naar Cape Le Grand, National Park zijn gereden. Eigenlijk de “verkeerde kant” op, maar volgens de boekjes een must om te bezoeken. Dit park heeft fantastische baaien en stranden. We zijn naar Lucky Beach gereden. Inderdaad weer geweldig, blauw water als the blue lagoon en zand zo wit en fijn als (oude) poedersuiker. Hoewel wij het strand van gisteren mooier vonden, natuurlijk wel even een duik genomen in het water. Wel even moeite met doorkomen, best fris zo’n “wilde zee”. Lunchen vanuit onze koek en zopie, daarna de weg aangevangen om weer verder te toeren. Onderweg emoe(der) en emoe kind tegen gekomen. Wat een fantastische beesten en ja hoor, hier zijn ze ook, kangoeroe met kind, hupte over de weg. Na totaal zo’n 350 km vonden we het tijd voor “helemaal niets”. We zijn inmiddels in Fitzgerald river Nat. Park en hebben onze “keet” in een inham geparkeerd bij een pad naar de Beach. Stoeltjes, tafeltje en biertje eruit en zitten. Samen bij zee genoten van de zonsondergang en daarna lekkere pasta gegeten en ouderwets afwassen in ons emmertje. Al me t al, weer een heerlijke ongedwongen dag met veel zonnestralen. Dat was zaterdag 20 december wel anders, wat die zonnestralen betreft. Rond 8 uur opgestaan en toen ik buiten kwam hoorde ik het al, hier moeten we maar niet gaan ontbijten. Je hoort gewoon de zwermen muggen aankomen, met hun gezoem. Echt niet normaal. Ik had al zo’n vermoeden toen er gisterenavond weer verdacht veel binnen zaten. Dus maar gelijk deze plek achter ons gelaten. We wilde een stukje door het nat. Park rijden, terug naar de hyw1, maar we wisten ook niet precies waar we waren en er stonden ook niet echt borden. Dus moesten we een beetje gokken met de kaart bij de hand. Opeens ging de weg over in rood gravel, maar er stond niet only 4x4, dus we hebben de gok gewaagd. Best spannend, waar zijn we, rijden we inderdaad waar we denken dat we zijn, mogen we hier überhaupt rijden en shit, ook nog regen en onweer. Wel gaaf gezicht, die fletsen in de verte over dat uitgestrekte bomen landschap en die rode weg er tussendoor. En maar shaken over die gravel weg. Wat was ik opgelucht toen, aan het einde van de gravelweg, zo’n 35 km verder, opeens de hyw1 er weer was. Goed gegokt, pfff. Bijkomen met een bakkie in het eerste dorp die we tegen kwamen. Het regende nog, dus binnen zitten. Geweldig weer. Tafeltjes tussen de jurken, et was ook een dameskleding zaak, gokoffice, tijdschriftenhandel en eetcafe. One stop shopping komt bij ons ook steeds meer in haha… maar weer prima cappuccino. Rond half 2 waren we in Albany, onze eindbestemming van vandaag en tatarataaaa, daar was het zonnetje weer. Even naar de i en door naar de camping. Eerst douchen, niet alleen de camper, maar wij waren ook wat stoffig geworden van het rode stof. Eind van de middag een walking trail gedaan, langs zee, veel hagedissen gezien en ook nog een “Freek”. Hierna bij zee gewacht op de Christmas Carrolls by candlelight. Echt half Albany kwam daar heen. Ieder met stoeltjes of kleed om op te zitten, koelbox en eten/drinken. Echt een avondje uit hier, van jong tot oud. Eerst speelde de fanfare gezellige kerstliedjes en later zong er een koor en vertelde “de dominee” een verhaal. Best leuk om deze traditie mee te maken. Na een klein uur, vonden we het wel mooi geweest. Nog een “hete hond” gegeten voor een financiële bijdrage, mooie zaterdagavond uit geweest en voor ons doen, laat “thuis”. Dus zondag 21 december rustig aan begonnen en ons ook niet te druk gemaakt. Beetje rond gestruind door Torndirrup nat. Park en wat uitzichten over zee/land bekeken. Niet heel spannend allemaal. Lagen nog wel 2 baby slangetjes langs het wandelpad, die giftig bleken te zijn en die bleken er ook op onze heenweg al te liggen, kleinigheidje hou je. Verder, bij gebrek aan café tentjes, en eigen huis bij ons, maar een bakkie gezet onderweg en ergens gepicknickt. Verder weinig noemenswaardigs deze zondag. De zon was er half half, dus maar terug naar de camping voor een koud “sappie” onder de wolken. Lekker nasi gegeten en toen ik merkte tijdens de afwas dat ik op open sandalen liep met sokken aan, dacht ik….. Ja, dit kan inderdaad alleen op vakantie!