Maandag 3 april net voor de wekker wakker, geen haast, vandaag vertrekken we naar Stellenbosch. Eerst even ge ontbijt en nadat we onze spullen afgewassen hadden, inpakken. De “zonnebloem” is een echte relaxte backpack plek. Je eigen spullen in de gezamenlijke koelkast en zelf je boel opruimen, barretje en als je daar wat wilt eten, laat je het bezorgen. Onze kamer werd wel dagelijks netjes gemaakt, maar fooien werden niet meegenomen. Echt een plek, het komt zoals het komt. Ben benieuwd war we nu terecht komen. Rond 10 uur vertrokken we voor een kort ritje, van 56 kilometer, naar Stellenbosch. We dachten, eerst alles maar in de Guest House brengen, dan staat het maar veilig. Komen we aan bij Millstream, zegt die vrouw dat ze niemand verwachte vandaag, maar ze had nog wel plek. Dat is mooi, maar dit had al geregeld moeten zijn. Ik heb gisteren voor mijn verjaardag een fles wijn van de reisorganisatie gekregen, daarmee was ik dat foutje van die auto vergeten, maar een accommodatie niet boeken, dat red je niet met 1 flesje wijn. Contactgegevens doorgegeven. Zij zal hem even mailen, voor de zekerheid hebben wij ze ook maar even een appje gestuurd. Nou, dan lopen we even de stad in, voor een bak koffie en wachten we af, het zal vast goedkomen. Eerst langs de “VVV”, voor wat info, daar mochten we ook in de tuin koffie drinken met echte Afrikaanse taart. Oh, best jho. Laat maar doorkomen. Geweldig, koffiekoppen zo groot als soepkommen en die taart, een soort warme pudding taart, getver. Dat mot ik niet. Na deze enerverende ervaring even het stadje in. Super leuke straatjes en oom Samie se winkel, sinds 1904 was de topper. De teksten kunnen we redelijk lezen en Afrikaans praten is te volgen. Helemaal leuk. Toen terug naar Millstream, kijken of dat ook zo leuk was, mogen we blijven? Jaaah, het is geregeld, kamer met balkonnetje, uitzicht op klein zwembadje. Heel anders dan de “zonnebloem”, dit is weer strak geregeld allemaal. Ontbijt van 8-9 uur, staat al netjes gedekt. Drankjes in de koelkast, zelf pakken en opschrijven. Mevrouw gelijk een wijntoer laten boeken, voor morgen, en deze middag stond Franschhoek op het programma, kleine 25 km verderop. Mooie route langs, uiteraard, wijnvelden, wijnboerderijen, schitterende bergen, groen tot de boomgrens en daarboven kaal, tegen de mooie blauwe lucht aan. Het was warm te noemen deze dag. Eerst op een mooi plekje gepicknickt en toen gelijk naar TukTuk, een klein bierbrouwerijtje. Binnen kon je de brouwerij door het raam zien en op het toilet deed je de kraan open met een tap, leuk toch? En wat doen je dan in een wijnstreek, je neemt een bierproeverijtje, van 4 soorten TukTuk bier. Doe gek, drink bier tussen de wijnvelden. Erg leuk. Straatje nog even doorgelopen en toen terug om nog even vooral rustig aan te doen, voor het avondeten. Was klein stukje lopen naar de stad, dus lekker terrasje gepakt, met een wijntje / rosétje, bij het eten. Vanaf 8 uur ontbijten, nou je hoeft je wekker niet te zetten, dan komt gelijk het huis op gang, dan wij ook maar. Eitje naar keuze en alles stond klaar, tja, heel wat anders dan de vorige locatie, maar zeker wel erg gemakkelijk. Wijntoer is geboekt, we worden rond 9.30 uur opgehaald. Niks aan te doen, vandaag dik voor 12 uur aan de wijn. Inderdaad kwam het busje rond half 10 voorrijden, we waren met een groep van 4, fijn, niet zo massaal. Het was een mooie dag om de kelders in te duiken, het miezerde deze ochtend een beetje. Na een kort ritje waren we bij Fleur du Cap@die Bergkelder, beetje rondkijken, rondleiding en toen 5 wijnen proeven en nee, niks uitspugen. Nergens stond een uitspuugemmer, dus lekker of niet, doorslikken die handel. 2 witte wijnen, 2 rode wijnen en een dessertwijn. Terug op het honk mochten we ook nog een Amarula proeven, die wordt heir ook gebotteld. Lekker hoor, kwart voer 11 en 6 “glazen” alcohol in je mik. Stop en door, busje in, naar Van Ryn’s Distillery, een brandy stokerij. Grote koperen ketels en zilveren opslagtaks. We kregen een demonstratie vaten maken, dat gebeurd tegenwoordig machinaal, maar als handwerk echt een hele kunst. Als laatste kregen we een proeverij van 3 brandy’s, met stukjes chocolade. Ik moet zeggen, die chocolade had verreweg mijn voorkeur, maar heb uiteraard alles geproefd. Ook goed voor mn keel, die me nog steeds in de steek laat. Brandy, niet mijn ding. Door naar, waar ik me het meest op verheugde, The house of J.C. le Roux, sprankling wines. Zag er heel mooi uit. Op tafel stonden voor ieder van ons 5 flutten opgesteld of met olijven of met nougat. In de flutten 5 verschillende sprankling wines, van droog tot zoet en rosewine. We kwamen in gesprek met onze tourgenoten, uit New York, het lekker wel een high tea, met wijn, dus high wine, maar dan met sprankling wine, dus, een hoge bubbelwijn party en hierna gingen we ook direct nog lunchen, met jaja, een glas sprankling wine, naar keuze. Het werd steeds gezelliger en in het busje naar de 4e locatie had ik eigenlijk zoiets, ff pauze, ff powernap. Maar, nee, door naar Alto wine Estate, met een schitterend uitzicht over de wijnlanden, maar geloof niet meer dat wij nog goed oplette wat die jongen vertelde. We kregen nog 3 rode wijnen en een port en toen was het alweer tijd om de dag af te sluiten. Mooi geweest, terug naar de stad voor een rosétje / biertje op een terras. Ff de wijn wegspoelen, met ook een snack basket, met o.a. ook jelopeno pepers hapjes. Zo, toen hadden we niet alleen dorst van de wijn, maar ook een hete bek van de pepers. Toen begreep ik waarom we ook ene glas vol ijsklontjes hadden gekregen, veel te veel voor alleen in de rosé, om te blussen, pffff… ’s Avonds spullen vast weer beetje bij elkaar “harken” op naar Oudshoorn, locatie 3. Het is tijd om te vertrekken, we hebben een muggen”plaag” in de kamer. Vannacht dachten we nog dat het 1 vervelende was, nu zien we ze uit alle hoeken komen. Staat ook een busje muggenspray, dus het is waarschijnlijk geen wereldwonder, maar wel een dingetje voor de volgende bewoner van deze kamer. Voor het ontbijt al wat spullen naar de auto, ontbijten en pleiten. Op naar een nieuwe dag. Het was een lange reisdag, van 420 km naar Oudthoorn, via o.a. de mooie route 62, beginnend met de Kogmanskloof Mountain pas, gevolgd door de Karoo, letterlijk en figuurlijk het hart van Zuid-Afrika. Uitgestrekt half woestijn gebied, met eindeloos verre horizons. Droog, dor en weinig begroeiing, waar 1 weg door het rode zond kronkelend en daar, ja daar, reden wij vandaag. Schitterend mooi, met mooie rotspartijen op de achtergrond met verschillende kleuren, door de zon. Die gelukkig, na de kloof, doorbrak. Het was heet te noemen, vandaag. Bakkie koffie gedaan, midden in de kangoo, met een lekkere droge eierkoek, we passen ons zo lekker makkelijk aan, aan de omgeving. Lunchtijd kwamen we precies door een dorpje, even relaxen op het terras en door. De reistijd staat op 6 uur vandaag, 9 uur vertrokken, wat stops erbij tellen en we hebben bij Calitzdorp nog even van de route 62 afgeweken, eigenlijk voor ene hotspring ( maar dat bleek inmiddels ene luxe saunacomplex te zijn, dat Afrika is ook niet meer wat het geweest is). Wel even leuk, een reuze schildpad stak de weg over en, hoe gek, we hadden alle tijd voor een foto, deze bleef lekker rustig zitten. En de eerste struisvogelboerderij gespot. Wat een eigenaardige beesten. Rond half 5 waren we dan toch aangekomen bij “De Oude Meul, we hebben hier een eigen huisje. Alles uit de auto gehaald, de boel de boel gelaten, eerst een koud sapje halen, tijd voor ontspanning na een lange, maar mooie reisdag. ’s Avonds uit eten en wat neem je in een struisvogelgebied? Struisvogel carpaccio vooraf, struisvogel burger als hoofdgerecht, helaas, niets met struisvogel toe. Het smaakte prima allemaal, Morgen maar eens naar z’n struisvogelvriendjes gaan kijken. Donderdag 6 april, lekker rustig aan de dag beginnen en op naar het ontbijt. De oude Meul is een soort huisjes park, met ontbijt in de receptie. Weer totaal anders dan de vorige 2, dit is meer “op jezelf”. Na het ontbijt hebben we een bezoek gebracht aan een struisvogelboerderij, hoe grappig en wat een gave beesten. Ik vind ze leuk. Eerst wat uitleg, toen door naar de verschillende buitenverblijven, met verschillende soorten struisvogels, ook kleintjes van 9 weken oud. Zo leuk, maar het leukste was de struisvogel”massage”. Met je rug naar de vogels, een emmer voer voor je buik en dan komen ze allemaal over je schouders heen, uit je emmertje eten. Helaas was het niet mogelijk om op een struisvogel te zitten, maar dit maakte dat wel goed. Ook nog, hoe toeristisch, op een struisvogel ei gestaan en daarna voor al nog veel struisvogels gezien, langs de weg. We zijn de Swartbergpass gaan rijden, niet te beschrijven hoe mooi en bijzonder. Over een onverharde hobbel de bobbel, shakeitohbaby weg, langs echt fantastische rotsformaties van rood steen, soort allemaal plakken aan elkaar gezet, maar dan puur natuur. Je voelt je echt heel klein tussen die immense grote rotspartijen om je heen. Het was wat bewolkt vandaag en een stukje waren we letterlijk en figuurlijk in de wolken. Rest van de rit bleef figuurlijk zeker over, ge-wel-dig. Terug in Oudtshoorn boodschappen gedaan, we doen vanavond onze eigen braai, bij ons huis, met pindasaus van YumYum pindakaas ?.