Het-wel-en-wee-van.reismee.nl

Moskou

Zaterdag 30 april om 8 uur reden Ed en Ingrid, met de bus voor, om ons naar Schiphol te brengen. Rond 8.45 uur liepen we Schiphol in. Allemachtig wat een mensen. Toen we dit boekte, niet bedacht dat het schoolvakantie is. Wij dachten alleen, met al die feestdagen tussendoor, scheelt het 3 verlofdagen #lees; we houden dagen over voor nog een “studiereis”! We moesten naar balie 13 van KLM. Nou, het was zo ingedeeld dat we daar eerst zeker 500 meter voorbij moesten om aan te sluiten in de rij. Het liep redelijk door, maar ik wil niet weten hoe het hier is in het zomer hoogseizoen. Bagage in de KLM “ruimtevaart machine” gedropt. Nu maar hoepen dat die aankomt in Moskou, hoe moet dat anders met de oploskoffie / cup a soep, Duck tape, lakenzaken, wegwerp washandjes/handdoekjes, wereldstekker en whatever troep die op de lijst stond “handig om mee te nemen”. Verder met de controle, eerst instapkaart, en door, paspoort en door, volgende rij, handbagage / bodycheck! Ik zeg, stuk meer controle, ben goed betast, maar alles voor de veiligheid. Klein uurtje later aan de cappuccino bij Starbucks. Vakantie is begonnen.

Door de drukte kwartiertje te laat, 12 uur, de lucht in, maar ook kwartier eerder geland, 15.45 uur, plaatselijke tijd (1 uur later dan Nederland). Goede vlucht, best geslapen. Komt net na het opstijgen de purser naar ons toe, fam. Van’t Veld? Ja?! Ik heb iets voor u. Een mooi KLM blauw tasje met celebrations erin, van Marleen. Lekker straks bij de oploskoffie, superlief!

In Moskou zelf liep het ook best, goede paspoort controle en daarna nog een soort rennen achter de kofferband aan, omdat onze koffers al voorbij waren en bijna weer naar binnen gingen. Hup de ontvangsthal in en daar stond een mevrouw met een bordje met Mevoreizen erop. Kijk dat is mooi, spreekt nog Nederlands ook, hoppa. Dat ging ook “te soepel”. Ze stelde ons voor aan andere “van de groep” en toen dacht ik, mmmmm, dat klopt niet. Eh? Wij doen niet mee met een groepsreis. Oh, zegt ze, ja dan weet ik het ook niet. Ok, dag dan, zoeken we ff verder. Hoppa, taxi chauffeur met bordje Van’t Veld / Dijkstra, nou dat kan niet missen. Hallo, dat zijn wij. Hij gebaarde dat we mee moesten lopen, sprak alleen Russisch. Instappen en rijden. OMG, waar gaan we heen, toch altijd spannend. Hij deed echt zn best om soms wat te vertellen als we ergens langs reden, kleurige gebouwen, bloemen, van alles (ook veel ouwe zooi). Wij met onze vertaalgids erbij, maar daar valt geen gesprek uit te halen. Zo’n 20 kilometer verder werden we gedropt bij ons hotel, inchecken, alles op de kamer gooien, ik zeg, tijd voor ene Pivo op het terras in de zon. Nu konden we op ons gemak, met de vertaalgids wel wat vragen, hapje gegeten en nog wat rond gewandeld, rond het werkelijk immense hotel. We waren gewoon binnen verdwaald, bizar. Terug op de kamer, opfrissen en tukken. Morgen beginnen we de dag met een stadstoer met een gids. We lagen redelijk vroeg onder de wol, ook door het tijdsverschil. Maar we werden om 3.15 uur ’s nachts dan ook, een kwartier, vreselijk verwend door het klokkenspel van Poetin, de kerkklok dan natuurlijk en ’s morgens rond 5 uur kwam de zon naar binnen. Mij hoor je niet klagen, dat betekend dat hij schijnt. Half 8 zaten we al te ontbijten, je wilt niet weten, van pannenkoekjes tot spaghetti.

Netjes om 9 uur werden we opgehaald voor de standswandeling, vanuit het hotel zo de metro in. Ik voelde me vanochtend een soort mol, voornamelijk onder de grond en af en toe ons koppie ff erboven. De metro’s in Moskou zijn schitterend, vertellen een verhaal met beelden, glas in lood, kroonluchters en heel veel marmer met schilderingen. Veelal gingen de verhalen over de oorlog of het geloof, schitterend weergegeven. Maar ja, het blijft met steile roltrappen, onder de grond. Rond half 11 lieten we ons weer even zien, wilde naar het rode plein. Iets wat onze gids had moeten weten, daar mochten we niet heen, 1 mei, parade, niet voor toeristen. Gids in de was, nu klopte haar verhaal niet meer. Nou, terug dan maar onder de grond. Op naar 1 van de 800 kerken van Moskou, de hoogste van Europa, 100 meter hoog. En weet je, die rare Russen, vieren vandaag niet alleen Dag van de Arbeid, maar ook nog Pasen en over 6 dagen is het kerst. Vreemde snuiters, die Russen. Overigens was daarom ook dat klokkenspel vannacht, om 3.15 uur. Om te dat het Pasen is, tja. Schitterende kerk met overal schilderingen, maar die andere 799 hoef ik niet perse meer te zien. Je verwacht het niet, we gingen weer een stukje onder de grond, naar de oudste winkelstraat van Moskou, konden we Matroesjka’s kopen. Maar, wat denk je, er waren ook terrasjes in de zon met Cappuccino en paascake, al was het zonder paascake, wij lieten Matroesjka links liggen en gingen lekker rechts voor het terras, zon opsnuiven. Het laatste stukje “wie is de mol” bracht onze gids ons terug richting Kremlin (daar mocht zij, als gids, niet in) en heeft ze nog 20x uitgelegd hoe de metro werkt. Nou, dat hadden we na ruim 2 uur onder de grond best door, hoewel er geen touw aan vast te knapen is, dat Russisch, maakte wij onze eigen namen er wel van. Af scheid genomen van de gids en hup naar het Kremlin, met Zn “bolletjes gebouwen”, net de Efteling, fatamorgana ofzo, en zn kanonnen (machtsvertoon), echt Russisch. Inmiddels vlogen de heli heli helikopters (kun je een liedje van maken), van Poetin weg en werd het rode plein weer vrijgegeven. Maar, eerst barsten we van de honger / dorst. Stonden ze toch te bbq-en (omdat het Pasen is, tja), op een pleintje. BBQ seizoen is begonnen, doe maar een spies. In de verste verte alleen geen sappie te vinden, dan maar door naar het rode plein. Waar ik de hele dag al naar uitkeek, Vasiliya, de gekleurde bollen kerkachtige, op het rode plein; het toppunt van de Efteling, stond daar opeens voor me, geweldig leuk om in het echt te zien! Daarna was het echt wel mooi geweest. De vermoeidheid kwam opzetten, dorst…. En opeens was hij daar; een terras en ook nog in de zon en ze verkochten biertjes. Geen twijfel mogelijk, zitten ene “afkoelen”. Wat kun je soms gelukkig worden van de simpele dingen haha, prut!

Hierna nog 1x ons mollen pak aan om terug te komen in het Olympisch dorp van 1980, daar staat ons hotel. Na deze dag voelde ik me ook echt een sportvrouw, mn fitbit had het niet meer zoveel stappen, trappen en kilometers hebben we overwannen vandaag. Gelukkig kunnen we de komende 4 dagen “zitten”, Moskou – Irkoetsk / Baikalmeer. Wat zullen we gaan beleven?

Heerlijk geslapen deze laatste nacht in Moskou, Poetin liet zijn klokkenspel met rust vannacht en de gordijnen vastgezet met Ducktape (dat is alvast niet voor niets mee). Deze ochtend nog even uitgebreid een douche genomen, de komende 4 dagen moeten we het doen met natte doekjes en deo.

Tot ooit, geen idee wanneer we weer op het www zitten, we gaan nu ff uitgebreid ontbijten… Xx

Reacties

Reacties

Dorothé

Geweldig verhaal, ik reis zo een beetje met jullie mee, als dat mag tenminste!! Groetjes Dorothé

Wim en Gerdi

Dat waren al een heleboel indrukken. Was weer mooi om te lezen. Veel plezier nog.....

Greet

Wat mooi om te lezen, ik denk dat ik bijna mee bent met jullie.
geniet nog van je mooie reis, veel plezier

Ans en g Gijsbert

Mooi verhaal Zonder in spanning van ons dankzij je verhaal
Tog een beetje op ties
Groetten Ans en Gijsbert

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!